• Ogłoszenie

    Tym razem nadeszła wiadomość tragiczna. 30 sierpnia 2019 roku zmarł nagle i przedwcześnie Sławek Zwierz, komisarz wieczysty naszych plenerów. Miał 66 lat. Tym samym zamknął się plenerowy etap Galerii Fundamenty zobacz: http://www.galeriafundamenty.pl/artysci/slawomir-zwierz/ oraz http://www.galeriafundamenty.pl/slawek-zwierz/

    1 sierpnia 2018 roku na Ratuszu Gminy Dąbrówno odsłonięto pamiątkową tablicę poświęconą Mikołajowi Wasikowi, pierwszemu wójtowi polskiego Dąbrówna, powstańcowi warszawskiemu, fundatorowi najstarszego w Polsce pomnika "Powstania Sierpniowego 1944"

    Z radością zawiadamiamy, że pojawiła się nowa książka o Dąbrównie Waldemara Mierzwy "Dawne Dąbrówno w stu ilustrowanych opowieściach" Można ją kupić w Oficynie Wydawniczej Retman

    Po dwóch latach przerwy powróciły ikony VII Warsztaty Pisania Ikon od 28 stycznia do 3 lutego 2013 roku prowadziła akuszerka naszych plenerów, Tamara Bartold zobacz: 2013/wydarzenia/VII warsztaty


    Pod koniec 2012 roku ukazała się w Wydawnictwie "Neriton" niemiecka wersja książki Agaty Dąbek i Wojciecha Brojera o Marianie Boguszu: Bertolt Brecht. "Die Dreigroschenoper'. Marian Bogusz


    18 listopada 2011 roku w Galerii BWA w Olsztynie, w trakcie wystawy "Bogusz - teatr - Brecht", odbyła się promocja książki Wojciecha Brojera Malując słuchałem muzyki songów: Marian Bogusz. "Opera za trzy grosze". Bertolt Brecht z udziałem Agaty Dąbek. Songi Bertolda Brechta i Kurta Tucholsky'ego zaśpiewała Krystyna Tkacz : czytaj w zakładce 2011/wydarzenia/Promocja książki o Boguszu
  • Minigaleryjka

    kudlacz_michal_wieniec-11 powitalne-przemowienie-komisarza-4 zwierz-2003-akryl-na-desce-1-custom ii-warsztaty-pisania-ikon-2006-31

Dąbrówno – Uzdowo

33.2 km stacja Dąbrówno 180 m npm.

35 km Jakubowo wiadukty

Zaraz za Dąbrównem, w Jakubowie, spotykamy jeden z nielicznych zachowanych przykładów dwupoziomowego skrzyżowania linii kolejowej  z  drogą. Większość tych rozwiązań uległa likwidacji w trakcie budowy nowych lub poszerzania dawnych szos po II wojnie światowej. Dawna droga z Dąbrówna do Uzdowa wspina się na nasypie wzdłuż esowatej trasy i przecina linię kolejową na betonowym łuku wiaduktu. Pół kilometra dalej droga żelazna biegnie już w  wąwozie. Nad nią rozpina się drugi, mniejszy łukowy wiadukt łączący położone wyżej po obu stronach kolei pola uprawne:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

37 km Dwa kilometry dalej droga żelazna mija tajemniczą, betonową budowlę o  wymiarach 50 na 20 metrów, którą tutejsi mieszkańcy nazywają „fabryką Kruppa”. Zachowane jej fragmenty wskazują, że mogła to być najwyżej montownia lub magazyn elementów uzbrojenia. Monument miał niewątpliwie związek z linią kolejową, choć nie daje się odnaleźć żadnych pozostałości rampy. Dalej kolej biegła w płaszczyźnie terenu ale na trasie „rozgościła się” żwirownia w Brzeźnie Mazurskim i całkowicie zdewastowała na długości kilometra wszelkie ślady po dawnej drodze żelaznej. Nawet nie warto tego pokazywać, zgroza:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W tym rejonie trasa kolei zmieniała kierunek z południowego na wschodni, by po trzech kilometrach, między Brzeźnem a Ruszkowem, znów zwrócić się na południe. Pół kilometra za żwirowiskiem odnajdujemy pozostałości stacji Brzeźno Mazurskie, tak zwanej nowej.

40 km stacje (!) w Brzeźnie Mazurskim 180 m npm.

Pierwotna stacja w Brzeźnie znajdowała się półtora kilometra dalej (patrz: niżej). Po ustaniu walk I wojny światowej, w lutym 1920 roku, jeszcze przed plebiscytem, Polsce przyznano część powiatu nidzickiego z Działdowem. Granica miała przebiegać zaraz za Brzeźnem, pozostawiając po stronie polskiej stację kolejową. W kwietniu do Uzdowa wjechał naszą drogą żelazną polski pociąg pancerny. Niemcy w obawie, by nie zapędził się głębiej w kierunku Ostródy, rozebrali tory w okolicy Brzeźna. Tak więc po 10 latach funkcjonowania droga żelazna relacji Samborowo – Turza Wielka przestała istnieć. Jej ciągłość na 5 lat przywrócił potem Hitler w latach 1940-1945. Po plebiscycie Niemcy zbudowali kilometr od granicy nową stację kolejową, po której zostały dziś jedynie krawędzie peronów. Po zajezdni końcowej i nastawni zbudowanej jeszcze bliżej granicy i rozebranej w trakcie przebudowy w 1940 roku nie zostało nic. Podobnie po zabudowaniach granicznych. Tu dawną linię kolejową przecina szosa 542 z Dąbrówna do Uzdowa. Wjeżdżamy  przedwojennej Polski, do dzisiejszego powiatu działdowskiego.

 

 

 

 

 

 

 

 

41. 4 km Brzeźno Mazurskie stacja stara

Za dawną stacją trasa kolei biegnie na południe wzdłuż dzisiejszej szosy 542 w poziomie terenu i kilometr przed Uzdowem wbiega na nasyp, by wiaduktem przekroczyć drogę do Ruszkowa

43.8 km:

 

 

 

 

 

 

 

 

Dalej linia na nasypie przez niezachowany wiadukt nad drogą do Nidzicy łukiem w prawo kierowała się ku stacji w Uzdowie.

Dalszy ciąg tutaj:

  • Kategorie

    • Brak kategorii
  • Archiwa

  • Meta

WordPress SEO fine-tune by Meta SEO Pack from Poradnik Webmastera